Μενού
Μενού

Πελματιαία Απονευρωσίτιδα
(¨Ακανθα Πτέρνας)

Η πελματιαία απονευρωσίτιδα είναι μια από τις πιο κοινές αιτίες πόνου στη πτέρνα. Κατά την πάθηση παρούσιαζεται φλεγμονή μιας παχιάς λωρίδας ιστού που υπάρχει το κάτω μέρος κάθε ποδιού και συνδέει το οστό της φτέρνας με τα δάχτυλα των ποδιών (πελματιαία περιτονία).

Ανατομία

Η πελματιαία περιτονία είναι μια ανελαστική, παχιά, ινώδης ταινία που ξεκινά από τη φτέρνα, εκτείνεται κατά μήκος της πελματίαιας επιφάνειας του ποδιού και ανεβαίνει μέχρι τα δάχτυλα των ποδιών. Λειτουργεί για να στηρίζει την καμάρα του ποδιού κατα το περπάτημα ή το τρέξιμο. Συνηθέστερα, οι ασθενείς αναπτύσσουν πόνο και φλεγμονή στο σημείο όπου η πελματιαία περιτονία προσκολλάται στο οστό της φτέρνας.

Πώς συμβαίνει η Πελματιαία Απονευρωσίτιδα 

Συχνά παρουσιάζεται σε ασθενείς που έχουν καταπονέσει την πελματίαια απονεύρωση είτε λόγω αυξημένου βάρους είτε λογω υπέρχρηση σε κάποια αθλητική δραστηριότητα.Οι χρόνιοι μικροτραυτισμοί της απονεύρωσης οδηγούν σε επαναλαμβανόμενη μικρο-ρήξη, φλεγμονή και περιοστίτιδα της έκφυσης της.

 

Τα Συμπτώματα της Πελματιαίας Απονευρωσίτιδας και  η Διάγνωση

Συνήθως παρουσιάζεται έντονο άλγος στην έσω  επιφάνεια του πέλματος κατα τα πρώτα πρωινά βήματα το οποίο στην συνέχεια βελτίωνεται . Σε ορισμένες περιτώσεις στο τέλος της ημέρας ο πόνος  μπορεί να επιδεινωθεί  ξανά ιδιαίτερα σε έντονη ορθοστασία. 

Η διάγνωση γίνεται από το ιστορικό και την κλινική εξέταση με ειδικές δοκιμασιες.Ο μυοσκελετικός ηπέρηχος μπορει να δωσει την διάγνωση  αλλα η μαγνητική τομογραφία χρησιμεύει κάποιες φορές για επιβεβαίωση  καθώς για τον αποκλεισμό άλλων βλαβών και το σχεδιασμό της θεραπείας.

Θεραπεία

 Κατά το 90% των περιπτώσεων η συντηρητική αντιμετώπιση με σύνδυασμο φαρμακευτικής αγωγής μαζι με κατάληλλες ασκήσεις και διατάσεις δίνει την οριστική λύση.
Ηπια συμπτώματα μπορούν να αντιμετωπισθούν συντηρητικά με ξεκούραση, παγοθεραπεία, λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων καθώς και με φυσιοθεραπεία.

Σε επιμονή των συμπτωμάτων είναι δυνατών να βρεθεί λύση με κατεθυνόμενες εγχύσεις με την βοήθεια υπέρηχου για την αποφυγή μεγαλύτερης βλάβης που μπορεί να συμβεί σε τυχαία έγχυση.

Η χειρουργική θεραπεία είναι απαραίτητη σε ορισμένες περιπτώσεις όταν έχει αποτύχει η συντηρητική αντιμετώπιση για τουλάχιστων  6 μηνες .Μπορεί να γίνει με ελάχιστα επεμβατικό τρόπο με μερική εκτομή κατευθυνόμενα με υπέρηχο ή ενδοσκοπικά.