Η επικονδυλίτιδα είναι μία συχνή επωδυνη πάθηση στην εξω επιφανεια του αγκώνα που εμφανίζεται σε ενήλικες ηλικίας 35-55 ετών. Η συγκεκριμένη πάθηση ανήκει στα σύνδρομα υπέρχρησης , εμφανίζεται κυρίως λόγω καταπόνησης του χεριού και είναι αποτέλεσμα των επαναλαμβανόμενων κινήσεων έκτασης του καρπού. Αίτιο είναι ο τραυματισμος των τενόντων που εκφύονται στην περιοχή του αγκώνα.
Πιο συχνά εμφανίζεται σε αθλητές ή σε άτομα που ασχολούνται με χειρωνακτικές εργασίες σε καθημερινή βάση. Λόγω της συχνής εμφάνισης της πάθησης σε άτομα που ασχολούνται με το τέννις, η πάθηση ονομάζεται και tennis elbow.
Η συνεχής και έντονη χειρωνακτική εργασία καθώς και η έντονη αθλητική δραστηριότητα αποτελούν τις κύριες αιτίες της έξω επικονδυλίτιδας. Λόγω της συχνής εμφάνισης της πάθησης σε άτομα που ασχολούνται με το τέννις, η πάθηση ονομάζεται και tennis elbow.
Συνήθεις δραστηριότητες αποτελούν χειρονακτικές εργασίες όπως το κλάδεμα, το βάψιμο ενός τοίχου, η χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών, η κομμωτική, αθλητές ρίψεων, οικοδόμοι ή ακόμα και η χρήση μουσικών οργάνων.
Η πάθηση χαρακτηρίζεται από πόνο είτε στην εσωτερική είτε στην εξωτερική πλευρά του αγκώνα, ο οποίος αντανακλά πολλές φορές προς το χέρι. Επιπλέον, συμπτώματα αποτελούν τα εξής:
Με την κλινική εξέταση υπάρχουν χαρακτηριστικές θετικές δοκιμασίες που γίνονται για να τεθεί η διάγνωση. Εκτός από τις απλές ακτινογραφίες δεν είναι πάντα απαραίτητες, η μαγνητική τομογραφία και υπερηχος είναι χρήσιμα για τον αποκλεισμό άλλων παθήσεων που θα μπορούσαν να προκαλούν παρόμοιο πόνο στον αγκώνα.
Η θεραπεία της επικονδυλίτιδας είναι κατά κανόνα συντηρητική. Περίπου 80% των ασθενών αναφέρουν πλήρη υποχώρηση των συμπτωμάτων τους μέσα σε λιγότερο από ένα έτος. Είναι σημαντικό, άνθρωποι που χρησιμοποιούν εντατικά τα χέρια τους σε αυτές τις δραστηριότητες να γνωρίζουν την αιτια που το προκαλεσε. Μια λάθος τεχνική,το μη κατάλληλο μέγεθος της λαβής μιας ρακέτας, η κακή χρήση ενός εργαλείου, αποτελούν λεπτόμερειες που εξαιτίας της επανάληψης λειτουργούν αρθροιστικά προκαλώντας προβλήματα.Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει κυρίως κρυοθεραπεία, μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, ανάπαυση και φυσικοθεραπεία. Η φυσικοθεραπεία συμπεριλαμβάνει συγκεκριμένο πρόγραμμα διατάσεων, ισομετρικών ασκήσεων καθώς και έκκεντρης ενδυνάμωσης.
Στις περιπτώσεις που τα συμπτώματα δεν υποχωρούν μπορει να γινει θεραπεία της κατευθυνομενη από υπερηχο τοπικής έγχυσης κορτιζόνης.
Η θεραπεία της κατευθυνομενη από υπερηχο τοπικής έγχυσης αυτόλογων βιολογικών παραγόντων– PRP (platelet rich plasma) μπορει να αποφερει ιαση σε μεγαλο ποσοστο.
Η θεραπεία εφαρμόζεται τρεις φορές ανα 15 μερες για βέλτιστα αποτελέσματα ενώ δεν υπάρχουν επιπλοκές λόγω του ότι το υλικό προέρχεται από το αίμα του ασθενούς και κατευθυνεται με ακριβεια στο σημειο της βλαβης.
Δυστυχώς το 10 -15% των ασθενών εμφανίζει επίμονα χρόνια συμπτώματα παρά την όποια συντηρητική θεραπεία. Σε αυτές τις περιπτώσεις, προτείνεται η χειρουργική αντιμετώπιση η οποία πραγματοποιείται με μία πολύ μικρή τομή στην έξω επιφάνεια του αγκώνα, έχει γρήγορη αποθεραπεία και πολύ καλά αποτελέσματα.
Μετά από χειρουργική επέμβαση, η επάνοδος του ασθενή στους φυσιολογικούς ρυθμούς της καθημερινότητας και η χρήση του πάσχοντος άγκώνα θα πραγματοποιηθεί μετά από περίπου 3 εβδομάδες. Η φυσικοθεραπεία μετά το τέλος της επέμβασης θα συμβάλει για τη γρηγορη αποκατασταση.
